लायटरच्या छोट्याशा पुराव्यामुळे खुनाची ती केस सुटली होती…

सुखी संसाराचं स्वप्न कोण बघत नाही? (लग्न करणाऱ्या) प्रत्येकाचीच इच्छा असते, की आपला संसार समाधानाचा असावा. आपल्या जोडीदाराची आपल्याला साथ असावी, पाठिंबा असावा वैगेरे बेसिक स्वप्न तर बघितली जातातच. बरं अपेक्षा करणारे फक्त आपणच असतो असं नाही, तर नातेवाईक गँगही जबर अपेक्षा ठेऊन असते.

त्यात आपल्याकडं एक फॅड असतंय, नवरा जर परदेशात राहणारा असला, तर जन्नत. बायको सुखातच राहत असणार, महिन्याला खोऱ्यानं पैसे घरी येणार. पण आपला दृष्टीपलीकडंही सृष्टी असते.

ही तशाच एका घटनेची गोष्ट, ज्यामुळं फक्त कॅनडाच नाही.. तर भारतही हादरला होता.

मनजित बसरा, कॅनडामध्ये आपला नवरा मुख्तियार पंघालीसोबत रहायची. मनजित एका शाळेत शिक्षिका होती, घरात आर्थिक सुबत्ता होती आणि एक ३ वर्षांची छोटीशी गोंडस मुलगीही. जशा संसाराची स्वप्न आपण सामान्य माणसं पाहत असतो, अगदी तसाच संसार मनजितचा दिसत होता. त्यातच तिच्या आयुष्यात आणखी एक घटना घडली, तिला आपण गरोदर असल्याचं समजलं.

मग उजाडला १८ ऑक्टोबर २००६ चा दिवस.

मनजित आपल्या योग क्लासेसला गेली आणि आपल्या परतीच्या रस्त्यावरुन गायब झाली. तिच्या नवऱ्यानं म्हणजेच मुख्तियारनं २६ तासांनी पोलिसात तक्रार नोंदवली. आपल्या बायकोचं घरी परत येणं हे आपल्यासाठीच नाही, तर आपल्या लहान मुलीसाठी आणि मनजीतच्या पोटात असणाऱ्या चार महिन्यांच्या बाळासाठीही कसं महत्त्वाचं आहे हे तो ओरडून, रडून सांगत होता.

पाच दिवसांनी पोलिसांना मनजीत सापडली… एका हायवेलगत.

तिच्या अंगात प्राण नव्हते आणि शरीर ओळखण्याच्या पलीकडे जळालेलं होतं. साहजिकच मनजीतचा खून झालेला होता.

पोस्टमार्टम रिपोर्टमध्ये हे पुढं आलं की तिला हायवेला टाकून देण्याआधीच तिचा खून झाला होता.

पोलिसांनी तपासाची चक्र फिरवली, पण आरोपीला शोधण्यात त्यांना यश येत नव्हतं. पाच महिने उलटून गेले आणि पोलिसांना एक क्लू सापडला. मनजीत ज्या रात्री गायब झाली, त्या रात्रीचं सीसीटीव्ही फुटेज पोलिस चेक करत होते. तेव्हा त्यांना एक माणूस दिसला जो लायटर आणि पेपर घेत होता.

हा माणूस दुसरा-तिसरा कुणी नाही, तर मनजीतचा नवरा मुख्तियार होता. पोलिसांना दिलेल्या जबाबात त्यानं आपण घरात बसून राहिल्याचं सांगितलं होतं… पण प्रत्यक्षात मात्र तो लायटर खरेदी करत होता. पोलिसांनी मनजीतला उचलला.

पण त्याच्याविरुद्ध कुठलाच ठोस पुरावा नव्हता, त्यानंच खून केलाय हे सिद्ध करायला खुनामागचं कारणही सापडत नव्हतं.

अशातच पोलिसांच्या हाती सापडली, मनजीतची डायरी.

त्या डायरीत काय लिहिलं होतं? तर मनजीतचं रोजचं आयुष्य. मनजीत मुख्तियारच्या त्रासाला वैतागली होती. तिनं लिहिलं होतं, की ‘मी डिप्रेशनमध्ये आहे. मला ड्रग्स घ्यावे वाटतायत किंवा दारू प्यावी वाटतीये.. किमान त्यामुळे तरी माझा मुड बदलेल.’

मनजीतच्या पत्रांमध्ये मुख्तियारच्या दारू पिण्याचाही उल्लेख होता. तिला दुसऱ्यांदा बाळ होणार आहे, हे कळाल्यावर मुख्तियारनं केलेल्या कौतुकाबद्दल तिनं लिहिलं होतं, पण सोबतच ‘इतक्या सगळ्या गोंधळात आणखी एक जीव या जगात आणण्याची माझी इच्छा नाही. इथं फक्त तू (मुख्तियार) दारू पित राहशील आणि तुझ्याशी कसं वागायचं हे मला समजणार नाही.’

मनजीतच्या खुनामागे मुख्तियारच असल्याचं सिद्ध करण्यात पोलिस यशस्वी ठरले. त्यांनी खून कसा झाला याचाही उलगडा केला.

योगा क्लासवरुन मनजीत परत आली, तेव्हा मुख्तियारनं तिचा गळा दाबून खून केला. त्यानंतर, तिचा मृतदेह जाळला आणि तशाच अवस्थेत घरापासून लांब टाकला. यानंतर २४ तासांनी त्यानं स्वतःच पोलिसांमध्ये तक्रार दिली, लोकांपुढं जाऊन रडला… पण लायटरच्या खरेदीमुळं सापडला.

पुढं कोर्टानं त्याला जबर शिक्षा केली, त्याला जेलमधून सुट्टी मिळाली तरी मुलीला भेटण्याची परवानगी नाकारण्यात आली, मनजीत ज्या शाळेत काम करत होती.. त्यांनी मात्र तिच्या नावानं स्कॉलरशिप सुरू केली. चौकशीच्या फेऱ्या झाल्या, कोर्टमध्ये राडा झाला… 

पण मुख्तियारनं आपल्या गरोदर बायकोला का मारलं…

याचं कोडं मात्र उलगडलं नाही.

हे ही वाच भिडू:

• कर्नाटकचा सिरीअल किलर महिलांवर बलात्कार करुन खून करायचा, तेही त्यांच्या अंतर्वस्त्रांसाठी
  
• केजीएफमधला रॉकी खऱ्या आयुष्यात कर्नाटकमधला ‘थंगम’ होता, पण…
  
• ‘दुपट्टा किलर’च्या भीतीमुळं गोव्यातल्या पोरी ओळखीच्या लोकांशी बोलायलाही घाबरायच्या…