आई गेल्याचं कादर खान ओरडून सांगत होता, पण लोकांना ते खोटं वाटत होतं. 

कादर खान गेल्याची अफवा सोशल मिडीयात व्हायरल झाली. तशी ही पहिली वेळ नव्हती म्हणा. दिलीप कुमार आणि कादर खान यांच्या वाट्याला हे दुखं वर्षातून एक दोन वेळा तरी येतच असतं. एक दोन वर्षातून या मोठ्या माणसांना सोशल मिडीयावर श्रद्धांजली देण्याची स्पर्धा लागले. मला ते किती आवडत होते या नादात माणसं RIP मधून व्यक्त होतात. नंतर अफवा असणारी बातमी येथे. काही दिवस लोकांची असंवेदनशीलता वगैरे गोष्टींवर चर्चा घडतात आणि सगळं शांत होवून जातं. 

आत्ता हे नेहमीच झालं आहे. कादर खान सारख्या अभिनेत्याच्या वाट्याला त्याच्या जाण्याच्या अफवांच दुख: येत याच खर वाईट वाटतं. त्याच कारण त्याच्या आयुष्यात झालेली अशीच एक घटना. 

त्याची आई गेल्यानंतर तो सर्वांना फोन करुन आई गेल्याचं सांगत होता आणि माणसं असली चेष्टा करु नको, मुर्खासारखी चेष्टा करु नको म्हणून फोन ठेवून देत असतं. त्याच कारण त्याची आई गेली तो दिवस होता १ एप्रिल अर्थात एप्रिल फूल. 

कादर खान मुळचा अफगाणिस्तानातला. आई वडिलांचा चवथा मुलगा. पहिली तिन्ही मुलं लहानपणीच वारल्यानंतर कादरखान कसाबसा जगला. त्याच्या जगण्याचा आईला केवढां मोठ्ठा अभिमान वाटायचा. पण आपला मुलगा या वातावरणात जगू शकणार नाही अस तिला वाटायचं. त्यातूनच कादरखानचे आई वडिल छोट्या कादरखानला घेवून मुबंईतल्या झोपडपट्टीत दाखल झाले. 

कादरखानचे वडिल मुंबईत आल्यानंतर फकिर झाले. ते दिवसभर मशिदीमध्ये बसून असायचे. एक दिवस त्यांनी कादरखानच्या आईला तलाक दिला आणि कायमचे मशिदीमध्ये राहू लागले. तलाकची बातमी ऐकून कादरखानचे मामा आणि आजोबा पाकिस्तानातून मुंबईत आले. कादरखान आणि त्याच्या आईला घेवून पाकिस्तानात जायचं ठरलं. एक पठाणी बाई आपल्या लहान मुलाला घेवून मुंबईच्या कामाठीपुऱ्यासारख्या भागात राहणं शक्य नव्हतं. पण कादरखानच्या आईने नकार दिला. तिच्या बापाने तिचं दूसरं लग्न लावून दिलं. 

कादर खानच्या आयुष्यात दूसरा कुटूंब आलं. आई, सावत्र बाप आणि कादरखान. कादरखानचा सावत्र बाप त्याला फकिर झालेल्या वडिलांकडून पैसै आणायला लावायचा. छोटा कादरखानं पळत मशिदीत जायचा. तिथे थकलेला फकिर बाप भिक मागून पैसे द्यायचा. 

त्याच्या आईला फक्त इतकच माहिती होतं पोरगं शिकल पाहीजे. कादर खानं शिकत होते. अशाच एका दिवशी कादरखान बाहेर पडले. मुलं म्हणाली. आई एकटी, सावत्र बाप असा. शिकू नको पैसे कमव. कादर खाननं ते मनावर घेतलं. आपल्या पाठीवर लादलेलं दप्तर टाकून काम करायचं म्हणून तो घरात शिरलां. त्यानं दप्तर फेकलं. त्याच्या आईला ते लक्षात आलं. ती म्हणाली, 

“बच्चे मैं जानती हूं तू कहां जा रहां जा रहा हैं. तू सोचता हैं तू रुपय कमाऐंगा तो ये दर्द कम होगा. पर तू पढं…” 

कादर खान एका मुलाखतीत सांगतात आईचा पढं हा शब्द असा डोक्यात घुसला होता की मी, सिव्हिल इंजिनियर झालो. फक्त पढं इतकच ऐकू येत होतं. 

कादरखान पुढे नाटकात काम करु लागला, दिलीप कुमार एक नाटक पहायला आला आणि त्याला चान्स मिळाला. नंतर बच्चनने त्याला चान्स दिला. तो लेखक होता. मुक्कदर का सिंकदर मधला स्मशानातला डॉयलॉग त्याने फक्त लिहला नव्हता तर तो जगला देखील होता. कारण नाटक कळत नव्हतं तेव्हा तो स्मशानभूमीत मिमिक्री करत बसायचा. एका रात्री इथेच त्याचा खेळ पाहून त्याला नाटकाची पहिली ऑफर आली होती. 

कादर खान स्ट्रगल करत होता. एक दिवस तो घरी आला तर त्याची आई मोरीत उलट्या करत होती. उलटीतून रक्त येत होतं. कादर खान ने आईला विचारलं हे कधीपासून होतय. आई म्हणाली काळजी करु नको खूप दिवसापासून होतय. अस म्हणून त्याच्या आईने जीव टाकलां. कादर खान पळत डॉक्टरकडे गेला. डॉक्टरने नाही म्हणताच त्यानं डॉक्टरला उचलून आणलं आणि खोलीत टाकलं. डॉक्टरने सांगितलं आणि गेली. 

शेजारच्या घरात जावून तो ओळखीच्या लोकांना फोन करुन आई गेल्याचं सांगत राहिला. तेव्हा प्रत्येकजण त्याला म्हणायचा, पोरा कसलिही चेष्टा कर पण कोणाच्या मृत्यूची चेष्टा करु नको. तो दिवस होता एक एप्रिलचा. प्रत्येकाला वाटत राहिलं कादरखान चेष्टा करतोय पण तो जीव तोडून सांगत राहिला आई गेली… 

नशीब इतकं वाईट हेच दुखं कादरखानच्या वाट्याला येतय. तो या वयात देखील मृत्यूबरोबर लढतोय कारण तो अशा खूप गोष्टींसोबत लढलाय. तो मरणाला अजून धूळ चारतच राहिलं हे नक्की. वाईट वाटतं ते तेव्हा मरणाची अफवा समजणारे आणि आत्ता मरणाची अफवा करणाऱ्यांच.  

हे ही वाचा. 

• मायानगरीत येणारा प्रत्येकजण सुपरस्टार बच्चन होत नाही, काही जण गुरबचन सुद्धा होतात !
• तोच भिला आणि तोच संपला- गब्बर सिंगची शोकांतिका.
• मेहमूदने राजीव गांधींच्या हातावर पाच हजार रुपये टेकवले..