या डॉक्टरांनी एक मशीन बनवलं ज्यामुळे गळ्याच्या कॅन्सरवर फक्त ५० रुपयांमध्ये उपचार करता येतं

By टिम बोलभिडू On May 22, 2021 Last updated May 22, 2021

कॅन्सर गंभीर आजारांपैकी एक आहे, ज्याची उपचार पद्धती अवघड आणि खर्चिक आहे. शरीराच्या कोणत्याही भागाला कॅन्सर होऊ शकतो आणि इतर भागात पसरू शकतो. याचे जवळपास 100 प्रकार माहित झालेय. या आजारामुळे दरवर्षी कित्येक लोकांचा मृत्यू होतो.

त्यातला एक गंभीर प्रकार म्हणजे गळ्याच्या कॅन्सर.

गळ्याच्या कर्करोगाने त्रस्त असलेल्या कोलकाता येथील रुग्णाला गेल्या दोन महिन्यांपासून काहीही खाता येत नव्हते. त्याला धड बोलताही येत नव्हते. त्याला नाकात लावलेल्या पाईपातून खायला लागत होते. त्यात गरीब असल्यामूळं त्याला चांगले वैद्यकीय उपचारही मिळू शकले नाहीत.

मग त्याच्या डॉक्टरांनी त्याला बेंगळुरूमधील एका सर्जनबद्दल सांगितले. तो बंगळूरूला गेला, डॉक्टरांना भेटला आणि उपचार सुरु केले. अवघ्या 5 मिनिटांच्या उपचारानंतर तो बोलू शकला, जेवत होता आणि त्यानंतर तो त्याच्या घरी जाण्यास तयार होता. हे सगळं घडलं डॉ विशाल राव यांच्यामुळे !

डॉ. राव हे बेंगळुरूच्या हेल्थ केअर ग्लोबल (एचसीजी) कॅन्सर सेंटरमध्ये डोके व घशातील आजारांचे ऑन्कोलॉजिस्ट आणि सर्जन आहेत. 39 वर्षीय डॉक्टर राव सांगतात की,

“एक दिवस तीन तासांच्या ऑपरेशननंतर जेव्हा ते ऑपरेशन थिएटरमधून बाहेर पडले तेव्हा त्यांनी पाहिले की, कोलकाताचा रुग्ण त्यांच्याकडे पहात आहे. त्यांना पाहताच तो धावत आला आणि डॉक्टरांना मिठी मारली आणि आपला आवाज परत मिळाल्याच्या आनंदाबद्दल डॉक्टरांचे आभार मानले.”

सामान्यत: घशाच्या प्रोस्थेसिसची किंमत 15,000 ते ,30,000 पर्यंत असते आणि दर 6 महिन्यांनी ती बदलावी लागते. पण डॉ. राव यांच्या प्रोस्थेसिसची किंमत फक्त 50 रुपये आहे.

व्हॉईस प्रोस्थेसिस साधन सिलिकॉनने बनलेले आहेत. जेव्हा रुग्णाचा संपूर्ण व्हॉइस बॉक्स किंवा स्वरयंत्र काढला जातो तेव्हा हे डिव्हाइस त्यांना बोलण्यात मदत करते. शस्त्रक्रिया दरम्यान किंवा नंतर विंड-पाईप आणि फूड-पाईप वेगळे करून एक छोटी जागा तयार केली जाते. त्यानंतर हे डिव्हाइस तिथे ठेवले आहे. डॉ. राव यांनी स्पष्ट केले की,

फुफ्फुसातून येणारी हवा व्हॉईस बॉक्समध्ये लाटा उत्सर्जित करते. कृत्रिम अवयवाच्या मदतीने फूड पाईप कंपने तयार करते जे बोलण्यास मदत करते.

डॉ राव सांगतात , “जर तुम्ही फूड पाइपच्या मदतीने फुफ्फुसांना हवेने (ऑक्सिजन) भरले तर मेंदू स्पंदने आणि आवाज निर्माण करून त्यास संदेशात रूपांतरित करते. डिव्हाइस एका बाजूने बंद होते, जेणेकरून अन्न किंवा पाणी फुफ्फुसांमध्ये पसरू नये. डिव्हाइस 2.5 सेमी लांबीचे आणि 25 ग्रॅम वजनाचे आहे. “

दोन वर्षांपूर्वी कर्नाटकातील एक रूग्ण डॉक्टर डॉ. राव यांना भेटायला आला तेव्हा AUM व्हॉईस प्रोस्थेसिस फाउंडेशनची स्थापना झाली.

डॉ राव सांगतात की, “त्या माणसाने महिनाभर खाल्ले नव्हते आणि त्याला बोलताही येत नव्हते. शस्त्रक्रियेनंतर त्याच्या घशातून व्हॉईस बॉक्स काढला गेला. आणि त्याला प्रोस्थेसीसचा खर्च उचलणे कठीण होते. जेव्हा तो मला भेटायला आला, तेव्हा तो अस्वस्थ झाला आणि आपल्या जीवाला कंटाळला होता. ” डॉ. राव यांनी त्यांना मदत करण्याचे आश्वासन दिले.

कोल्हापुरी चपलेची खरी ओळख म्हणजे, सेनापती कापशी चप्पल

Aug 26, 2023

प्रतिभाताई पाटील यांचे पती राजस्थानच्या राजपूत समाजातले होते…

Feb 24, 2023

यापूर्वी जेव्हा असे रुग्ण डॉक्टर रावकडे येत असत तेव्हा ते औषधांच्या दुकानात जाऊन डिस्काउंट मागायचे, पैसे गोळा करायचे आणि मग रूग्णांना दान करायचे. परंतु कर्नाटकच्या या रूग्णाच्या मित्राने शशांक महेस यांनी डॉ राव यांना सांगितले की, पैशांची व्यवस्था ते स्वतः करतील.

यासह त्याने एक गंभीर प्रश्न विचारला की, तूम्ही या सर्व लोकांवर अवलंबून का आहात? अशा रूग्णांसाठी तुम्ही कोणतेही उपचार किंवा कोणतेही उपकरण का तयार करीत नाही. डॉ राव यांना माहित होते की ते त्यांच्या क्षमतेच्या पलीकडे आहे. यासाठी त्यांना एक मशीन तयार करायची होती, ज्याची त्यांना कल्पना होती, परंतु ते तयार करण्यासाठी यांत्रिकी ज्ञान नाव्हते.

पण शशांक उद्योगपती होते आणि डॉ राव यांच्याकडे जे कौशल्य नव्हते ते त्यांच्यात होते.

डॉ. राव यांनी संपूर्ण तांत्रिक योजना तयार केली आणि शशांकने ते प्रत्यक्षात आणले. शशांक डॉ. राव यांना मदत करायला उद्युक्त करतात. आणि त्या दोघांनीही आपला समजूतदारपणा, मेहनत आणि पैशाचे भांडवल वापरुन या डिव्हाइसचा शोध लावला.

डॉ. राव म्हणतात – “गरीबांना फाटलेले व जुने कपडे दान करायला मला कधीच आवडले नाही, कारण गरीब असूनही त्यांना त्यापेक्षा जास्त हक्क आहेत. त्याचप्रमाणे, माझे रुग्ण गरीब असल्यामुळे, मी त्यांच्यासाठी निम्न-स्तरीय डिव्हाइस तयार करू इच्छित नाही. मात्र, ते देखील रुग्ण आहेत, त्यांना उत्कृष्ट उपचार घेण्याचा देखील अधिकार आहे. म्हणूनच आम्ही हे डिव्हाइस तयार करण्यासाठी चांगल्या मटेरियलचा वापर केला. ”

डॉ. राव आणि शशांक यांनी हे उपकरण पेटंट करण्यासाठी अर्ज केले, त्यानंतर एचसीजीच्या वैज्ञानिक आणि नैतिक समितीनेही रुग्णांना त्याचा वापर करण्यास मान्यता दिली.

व्हॉईस प्रोस्थेसिस महाग असते, कारण ते परदेशातून खरेदी केले गेले आहे. हे उपकरण तयार करण्यास डॉ.राव आणि शशांक यांना सुमारे दोन वर्षे लागली. त्याची किंमत फारच कमी ठेवली गेली होती जेणेकरुन अगदी गरीब रुग्णदेखील याचा वापर करु शकतील.

त्यांच्या म्हणण्यानुसार, आपल्या आवाजावर प्रत्येकाचा अधिकार आहे. आणि गरीब आहे म्हणूनच आपण त्याच्याकडून कायमचा आवाज काढून घेऊ शकत नाही. “

डॉ. राव यांना हे उपकरण आणखी चांगले बनवायचे आहे जेणेकरुन देशभरातील कर्करोगाची रुग्णालये त्याचा वापर करु शकतील. सर्वात आधी पिनीयाच्या एका रूग्णावर त्याचा उपयोग केला.

सर्व प्रथम मी ते पेनिअदारवर वापरले. दोन वर्षांपूर्वी त्याच्या प्रोस्थेसिससाठी पैसे गोळा करण्यात आले होते. हे उपकरण फक्त 6 महिन्यांसाठी वापरयचे असते, परंतु गरीब असल्यामुळे त्याने दोन वर्षांपासून ते वापरले. त्याच्यावर AUM व्हॉइस प्रोस्थेसिसचा वापर केला.
डॉक्टरांनी सांगितले की, त्याने एके दिवशी रात्रीच्या ड्युटीवरून कॉल केला आणि सांगितले की डिव्हाइस चांगले चालू आहे आणि तो खूप आनंदित आहे.

AUM का म्हंटले जाते

प्राचीन काळी ॐ ला अउम “AUM” म्हणून ओळखले जात असे. ‘अ’ म्हणजे निर्माण, ‘ऊ’ चा अर्थ जीविका आणि ‘म’ म्हणजे विनाश. हे जग या तिघांच्या आधारे चालते. जेव्हा व्हॉइस बॉक्स गमावल्यानंतर डिव्हाइस रुग्णाला दिले जाते, तेव्हा त्याचा पुनर्जन्म होतो. ज्याप्रमाणे सृष्टी ‘ॐ’ पासून तयार झाली आहे. ”

हे ही वाच भिडू.